Apropos,βαρέθηκα να ακούω και να διαβάζω κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια. Κουράστηκα να βλέπω ανθρώπους και πολιτικούς φορείς να κυνηγούν χίμαιρες και ανεδαφικές διεκδικήσεις. Δεν αντιλεγω,το όραμα είναι απαραίτητο,αλλά όραμα και ιδεοληψία είναι δύο έννοιες εκ' διαμέτρου αντίθετες που δεν γίνεται να συγκλίνουν ποτέ.
Apropos,δεν ανέχομαι κάποιοι να παίζουν πάνω στο δικό μου παρόν και μέλλον ένα μικροπολιτικό παιχνίδι χωρίς ίχνος ρεαλισμού. Για μια νέα επανάσταση,για μια νέα αλλαγή. Και,όμως,εγώ γιατί δυνεχίζω να βλέπω την επανάσταση ως σεφερική Ελένη,ως νεφέλη,ως πουκάμισο αδειανό;
Apropos,μου λείπει ο ρεαλισμός από την πραγματικότητά μου. Νιώθω πως κάποιοι εθελοτυφλούν και με συμπαρασύρουν,με αποτέλεσμα να γίνομαι αυτό που στηλιτεύω. Θα ήθελα πραγματικά τα προβλήματα να τεθούν σε μια λογική βάση πραγματισμού και ο διάλογος γι'αυτά να γίνεται με μέτρο,σύνεση και επιχειρήματα. Και φυσικά επί της ουσίας.
Apropos, κατήντησαν βαρετοί οι εγχώριοι και ξένοι επαίοντες,γνώστες της πραγματικότητας,όψιμοι μελλοντολόγοι και καφετζούδες που διαβάζουν την σφαίρα και τον ελληνικό με κατακάθι. Ένα ξέρω,ότι δεν ξέρω τίποτα. Μα δεν δικαιώνουν τον αρχαίο μας πρόγονο,Κασσάνδρες και μάντεις μιας νέας ευχάριστης πραγματικότητας,παρά πουλούν εξυπνακισμό πάνω στα χαλάσματα.Κριτική εξ'απαλών ονύχων και στείρα επίδειξη γνώσεων. Και η αντιπρόταση; Σκοτεινή και ίσως έωλη και αυτή.
Apropos,λέω ψέματα καμιά φορά στον εαυτό μου και στους γύρω μου.Κάποιες φορές ηθελημένα,κάποιες φορές γιατί δεν γίνεται αλλιώς,είναι εκείνη η καταραμένη σύμβαση και ενίοτε και το πολύφερνο savoir vivre που το επιβάλλουν. Αλλά νιώθω πως δεν είμαι ο μόνος,ίσως γιατί η κοινωνία μας βασίζεται σε ένα ψέμα,που είτε χρησιμοποιείται για εσωτερική κατανάλωση είτε αναπαράγεται ως εξαγνισμός.
Apropos,με θλίβει η πραγματικότητα και ο κυνισμός μας. Μα για στάσου εγώ ρεαλισμό δεν ζητούσα; Αυτό ακριβώς,δεν ζητούσα ποδοπάτηση του αδύναμου,πλήρη αδιαφορία και εκμαυλισμό. Δεν ζήτησα να παρασύρεται ο αδύναμος,ο αναξιοπαθούντας,ο άστεγος,ο ανασφάλιστος,ο άνεργος,ο μετανάστης,ο ζητιάνος από την δύναμη της πραγματικότητάς μου.
Apropos,ίσως όλα τα παραπάνω να είναι η δική μου ιδεοληψία,η δική μου πλάνη...αλλά όλοι δεν έχουμε και από μια;
Apropos,c'est la vie...αλλά μήπως δεν πρέπει να είναι έτσι;
Apropos,δεν ανέχομαι κάποιοι να παίζουν πάνω στο δικό μου παρόν και μέλλον ένα μικροπολιτικό παιχνίδι χωρίς ίχνος ρεαλισμού. Για μια νέα επανάσταση,για μια νέα αλλαγή. Και,όμως,εγώ γιατί δυνεχίζω να βλέπω την επανάσταση ως σεφερική Ελένη,ως νεφέλη,ως πουκάμισο αδειανό;
Apropos,μου λείπει ο ρεαλισμός από την πραγματικότητά μου. Νιώθω πως κάποιοι εθελοτυφλούν και με συμπαρασύρουν,με αποτέλεσμα να γίνομαι αυτό που στηλιτεύω. Θα ήθελα πραγματικά τα προβλήματα να τεθούν σε μια λογική βάση πραγματισμού και ο διάλογος γι'αυτά να γίνεται με μέτρο,σύνεση και επιχειρήματα. Και φυσικά επί της ουσίας.
Apropos, κατήντησαν βαρετοί οι εγχώριοι και ξένοι επαίοντες,γνώστες της πραγματικότητας,όψιμοι μελλοντολόγοι και καφετζούδες που διαβάζουν την σφαίρα και τον ελληνικό με κατακάθι. Ένα ξέρω,ότι δεν ξέρω τίποτα. Μα δεν δικαιώνουν τον αρχαίο μας πρόγονο,Κασσάνδρες και μάντεις μιας νέας ευχάριστης πραγματικότητας,παρά πουλούν εξυπνακισμό πάνω στα χαλάσματα.Κριτική εξ'απαλών ονύχων και στείρα επίδειξη γνώσεων. Και η αντιπρόταση; Σκοτεινή και ίσως έωλη και αυτή.
Apropos,λέω ψέματα καμιά φορά στον εαυτό μου και στους γύρω μου.Κάποιες φορές ηθελημένα,κάποιες φορές γιατί δεν γίνεται αλλιώς,είναι εκείνη η καταραμένη σύμβαση και ενίοτε και το πολύφερνο savoir vivre που το επιβάλλουν. Αλλά νιώθω πως δεν είμαι ο μόνος,ίσως γιατί η κοινωνία μας βασίζεται σε ένα ψέμα,που είτε χρησιμοποιείται για εσωτερική κατανάλωση είτε αναπαράγεται ως εξαγνισμός.
Apropos,με θλίβει η πραγματικότητα και ο κυνισμός μας. Μα για στάσου εγώ ρεαλισμό δεν ζητούσα; Αυτό ακριβώς,δεν ζητούσα ποδοπάτηση του αδύναμου,πλήρη αδιαφορία και εκμαυλισμό. Δεν ζήτησα να παρασύρεται ο αδύναμος,ο αναξιοπαθούντας,ο άστεγος,ο ανασφάλιστος,ο άνεργος,ο μετανάστης,ο ζητιάνος από την δύναμη της πραγματικότητάς μου.
Apropos,ίσως όλα τα παραπάνω να είναι η δική μου ιδεοληψία,η δική μου πλάνη...αλλά όλοι δεν έχουμε και από μια;
Apropos,c'est la vie...αλλά μήπως δεν πρέπει να είναι έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου