Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Κατά Της Ελληνικής Βλακείας

Η αλήθεια είναι πως ψάχνω να βρω θέμα για να γράψω τις τελευταίες μέρες.Έχω την ανάγκη να εκφράσω πως νιώθω με την όλη κατάσταση,αλλά όλο και κάτι γίνεται και αισθάνομαι πολύ μικρός μπροστά στο μέγεθος της ανθρώπινης βλακείας.Γιατί,η μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως η ανθρώπινη βλακεία είναι ανυπέρβλητη και ακατανίκητη.Και μάλλον ο Θεός της Ελλάδας στην προκειμένη περίπτωση έκανε τα στραβά μάτια,γιατί δεν γίνεται μια τόσο μικρή χώρα να έχει αναντίστοιχο αριθμό φαιδρών προσώπων.Αλλά υποθέτω πως αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουμε για τις μεγάλες πλην απατηλές στιγμές που ζήσαμε.Η ανθρώπινη βλακεία καταδεικνύει,ιδίως στην ελληνική περίπτωση,πως ενώ υπάρχουν όλες οι προυποθέσεις,τα πάντα μένουν ανεκμετάλλευτα.

Και εσύ μου λες πως δεν φταις για όσα γίνονται.Μα φταις,δεν γίνεται να μην φταις.Είτε ανεχόσουν είτε στήριζες βλάκες με θέρμη,υποβιβαζόμενος στο ίδιο χθαμαλό επίπεδο.Διότι η συναναστροφή με τον βλάκα δεν γίνεται να μην σε επηρεάσει,να μην γίνεις ο βλάκας νούμερο 2 και ούτω καθ'εξής.Η διαφορά μας με πολλούς άλλους αγνούς βλάκες,είναι πως επιλέξαμε αυτήν την κατάσταση γιατί γοητευτήκαμε από ένα πουκάμισο αδειανό,ένα προσωπείο ευημερίας.

Και βλέπεις κόσμο να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού,στα όρια της απελπισίας και να υπάρχουν και κάποιοι,οι οποίοι σχολιάζουν ανενόχλητοι την Eurovision.Πώς η ελληνική αποστολή στάθηκε αξιοπρεπώς και πάλεψε με μεγαθήρια.Αν αυτό είναι αξιοπρέπεια,τότε μάλλον με περνάς για βλάκα.Μα για στάσου.Είμαι εξίσου βλάκας με εσένα που κάθομαι και σε ακούω,είμαι εξίσου βλάκας γιατί συνειδητοποιώ εκ των υστέρων πόσο βλάκας είμαι που κάθομαι και διασκεδάζω με τις κενολογίες μου.Η ανθρώπινη βλακεία είναι προιόν που πουλιέται και αγοράζεται.Εσύ μου το πουλάς προς τέρψιν μου και εγώ αβρόχοις ποσί το αποδέχομαι.Γιατί είμαι βλάκας.

Βλέπω την χώρα μου να ξεφτιλίζεται διεθνώς με τον περιοδεύοντα θίασο που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ και με τον αρχιτσιρκολάνο που λέγεται Τσίπρας και ακκίζομαι και διασκεδάζω.Γιατί όταν διαπιστώνεις πως ο άλλος είναι δέσμιος μιας αυταπάτης,τότε δεν γίνεται να μην γελάσεις,αυτό είναι αυτόματος,εν πολλοίς φυσικό.Αλλά αντί να αγανακτώ που όταν μιλάω με φίλους από το εξωτερικό με ρωτούν αν είμαστε κάτι μεταξύ του Jurassic Park και της Ερήμου Σαχάρα,εγώ γελάω και εξηγώ ήρεμα την κατάσταση.Γιατί είμαι τόσο βλάκας,ώστε αν πω τα πράγματα με το όνομα τους κάποιοι εξίσου βλάκες θα με πουν μειοδότη και προδότη και λοιπά κοσμητικά.Και εγώ σαν βλάκας θα αμβλύνω πάλι τις γωνίες γαιτί δεν μου αρέσει η κριτική.

Και αντί να χαίρομαι με τον αθλητισμό,ασχολούμαι με βλάκες-δολοφόνους που επιβάλλουν το σχέδιο τους σαν να πρόκειται για μάχες μεταξύ φατριών της μαφίας.Μα για στάσου.Γι'αυτό ακριβώς πρόκειται.Και παρασύρομαι από το marketing εξυπνών ηλιθίων και γίνομαι μέρος της βλακείας,ένας βλάκας που αυταπατάται και του αρέσει.

Ίσως,λοιπόν,και να είμαστε η χώρα της βλακείας.Μα πώς γίνεται αυτό,όταν όλοι θεωρούμε εαυτούς έξυπνους;Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που γίνεται.Έλλειψη αυτογνωσίας,έλλειψη συνείδησης,έλλειψη αντίληψης.Και όσοι τα διαθέτουν αυτά τα στοιχεία τα καταπνίγουν ή αναγκάζονται να τα καταπνίξουν γιατί τότε υπερκαλύπτουν την καθεστηκυία τάξη των ηλιθίων.Αρκετά με αυτήν την φαρσοκωμωδία!Το δίλημμα που τίθεται δεν είναι το Ευρώπη-Απομόνωση,Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο.

Είναι κάτι πολύ ουσιωδέστερο:Είναι το αν επιτέλους θα μπουν οι βλάκες,οι φαύλοι,οι αναξιοκράτες,οι δημοκόλακες,οι χειροκροτητές,οι άβουλοι που άγονται και φέρονται στο περιθώριο.Είναι καθαρά ζήτημα αισθητικής.Γιατί είναι δική μας η επιλογή να πάψουμε να αποτελούμε τους θιασώτες και τους απολογητές της βλακείας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου