Ο Βασιλίας είναι γυμνός

Το βράδυ της Κυριακής ο λαός μίλησε και είπε κάτι πολύ συγκεκριμένο: πως το Μνημόνιο,όπως είναι, δεν βγάζει πουθενά και εν πολλοίς βάλλει κατά δικάιων και αδίκων.Ίσως κάποιοι διαφωνήουν με την ερμηνεία μου,αλλά η άποψη είναι εξ'ορισμού υποκειμενική.Σε αυτό το πλαίσιο της πολιτικής διαμαρτυρίας τη μεγάλη μερίδα του εκλογικού λέοντος καρπώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.Και από αυτήν την επιλογή προκύπτει μια μεγάλη ευκαιρία:να βγει στο πολιτικό προσκήνιο ένα αριστερό κόμμα και να κληθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα εκ των έσω.

Η Αριστερά μέχρι στιγμής αρκείτο απλά στο να διαπιστώνει.Και οι διαπιστώσεις είναι,ως γνωστόν,εύκολες και πολιτικά ανώδυνες.Η εκλογή της Κυριακής τους παρέχει την ευκαιρία να αποδείξουν πως δεν είναι ένας πολιτικός χώρος που βασίζεται στις ιδεοληψίες του παρελθόντος και μπορούν να αντιμετωπίσουν υπεύθυνα την κατάσταση.Πλέον δεν υπάρχει χρόνος και χώρος για διαπιστώσεις:ίσως τότε να καταλάβουν πως τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο φαίνοντα στα βολικά έδρανα της ελάσσονος αντιπολίτευσης.

Και αν επιτύχει στην αποστολή του ο ΣΥΡΙΖΑ,ανοίγει ο δρόμος για νέες,πιο ρεαλιστικές προτάσεις από την Αριστερά!

Φευ!

Η "κυβερνητική"πρακτική του Αλέξη Τσίπρα προκαλεί θυμηδία και ενίοτε γέλιο.Ο ερασιτεχνισμός τους αποδεικνύεται πως υπερισχύει του ενθουσιασμού τους και η αλλαζονεία τους κορυφώνεται.Ζητώντας υπογραφές από Σαμαρά και Βενιζέλο θέτουν ακριβώς το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα,για το οποίο κατήγγελλαν την Τρόικα.Και δείχνουν πως πατούν τη μία μετά τις άλλες τις μπανανόφλουδες της εξουσίας.Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά η έλλειψη ρεαλισμού τους οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις που συμπαρασύρουν ολοκλήρο το σύστημα στην ατραπό.

Ο Τσίπρας μέσα σε δύο βράδια κατάφερε να προκαλέσει πολλούς από αυτούς που τον ψήφισαν,πέφτοντας στην παγίδα των πολιτικών παιγνίων.Τελικά είναι αλήθεια πως έστω και η επαφή με την εξουσία διαφθείρει και παραλλάσσει τον άνθρωπο.Αλλά ίσως μιλάω σαν όλα να έχουν συντελεστεί...

Πολύ θα ήθελα να δω την συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα.Φρονώ πως θα εμπεριείχε στιγμές απείρου πολιτικού καλλους,ο νεοπαγής,όμως,ηγέτης της Αριστεράς,θα έπαιρνε ένα σπουδαίο μάθημα:πως η αλλαζονεία του πρωτάρη τιμωρείται.Και στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει να χάσει μόνο αυτός και το κόμμα τους,αλλά πρωτίστως η χώρα.

Ο βασιλιάς της Αριστεράς,λοιπόν,είναι πλέον γυμνός,πρωτού προλάβει να ενδυθεί τα νέα του ρούχα.Γι'αυτό απαιτείται πολύ μεγάλο ταλέντο,το οποίο πάντως δεν αναπληρώνει το κενό ρεαλισμού,από το οποίο πάσχει ο Αλέξης Τσίπρας...