Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Η Δικαιοσύνη ως Αδειανό Πουκάμισο

Διαβάζοντας την νέα υπόθεση παιδικής κακοποίησης στη Θεσσαλονίκη δεν γίνεται κανείς να μην εξοργιστεί,να μην αγανακτίσει όχι μόνο με την αγρίοτητα του πατέρα-δικαστικού-,όχι μόνο με την προκλητική απάθεια της μητέρας-δικαστικού επίσης-,αλλά και με τον κυνισμό του επίσημου κράτους και της δικαστικής εξουσίας.

Αδυνατώ να συλλάβω γιατί ο κλάδος των δικαστικών έχει δκαίωμα σε εξαιρετικά προνόμια,ειδικά σε περιπτώσεις που μέλη του βρίσκονται υπόδικα.Τι να έχουν οι δικαστικά που δεν έχουν οι υπόλοιποι πολίτες;Τι είναι αυτό που συντελεί στην de facto αθωότητά τους;Στην προκειμένη περίτπωση είναι ένας ειδικός κώδικας που ρυθμίζει τις δικαστικές τους εκκρεμότητες.Μια κάστα,λοιπόν,κατά πως φαίνεται και οι δικαστές,οι οποίοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους κατά τα λοιπά όταν προκειται για την απονομή δικαιοσύνης,αλλά όταν προκύπτει υπόθεση που αφορά κάποιον από αυτούς,τότε συννενοημένοι,σαν να τηρούν μια ιδότυπη ομερτά,κάνουν χρήση των προνομίων τους.

Δικαιοσυνη λοιπόν!Απονεμήθηκε δικαιοσύνη στην περίπτωση αυτή;Όταν ένας πατέρας ξυλοφορτώνει το παιδί του για ασήμαντο λόγο και μετά το πετά έξω από το σπίτι(το παιδί είναι 7 χρονών!!!)είναι δηλαδη΄υποδειγματικός.Πραγματικά δεν καταλαβαίνω αν κάποιοι υποτιμούν την νοημοσύνη μας.Σε αντίστοιχη περίπτωση θα είχαν κινηθεί οι διαδικασίες και φυσικά ο κατηγορούμενος θα είχε προφυλακιστεί.Αλλά υποθέτω πως ο κύριος Πρωτοδίκης είναι άνθρωπος-διαμάντι.Φάνηκε άλλωστε από τις πράξεις του.

Δικαιοσύνη και για το παιδάκι!Δηλαδή όταν αυτό επιστρέψει στο σπίτι του θα είναι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα;Ο ψυχικός του τραυματισμός θα έχει ξεπεραστεί ως δια μαγείας και η συμβίωσή του με τους γονείς θα είναι αρμονική.Ίσως ο πατέρας του το ξυλοφορτώσει μερικές φορές ακόμα,αλλά πάντως δεν θα κάνει το ίδιο λάθος να το πετάξει έξω.Τα εν οίκω μην εν δήμω άλλωστε!

Η υποκρισία μας είναι απυθμενη!Ένα κράτος στα έλεος των συντεχνιών που το κυβερνουν,μια πολιτεία χωρίς πρόνοια και μέριμνα για τα αδύναμα μέλη της,μια κοινωνία που εθελοτυφλεί.Ως πότε όμως;Ως πότε κάποιοι θα πράττουν χωρίς να λογοδοτούν;Ως πότε κάποιοι θα λειτουργούν ως κράτος εν κράτει;

Το παράδειγμα του μικρού παιδιού είναι χαρακτηριστικό...ίσως να μην ξεπεράσει ποτέ τα τραύματα αυτού του ξυλοδαρμού και αυτής της στάσης,αλλά για την πολιτεία είναι ένας ακόμα φάκελος στην Εισαγγελεία Ανηλίκων.Ένας φάκελος που ,αν δεν προκληθεί η κατακραυγή για την αυθαιρεσία,θα παραμείνει εκεί μέχρι να καταστραφεί στο πλαίσιο της γενικής καθαριότητας.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για υποκειμενική εφαρμογή των κανόνων Δικαίου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου