Δεν γίνεται ένας πολιτικός αρχηγός να μην αντιλαμβάνεται ποιο είναι το συμφέρον της χώρας. Δεν γίνεται ένας πολιτικός αρχηγός να μην αντιλαμβάνεται και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Φευ! Ο κος. Σαμαράς επιλέγει να πηγαίνει...κόντρα στο κατεστημένο αμφισβητώντας εμπράκτως την νοημοσύνη πολλών από εμάς.
Η επιμονή του στην αυτοδυναμία δεν μπορεί παρά να έχει μόνο έναν γνώμονα:την προσωπική του άνοδο στον πρωθυπουργικό θώκο. Σύμφωνα με αυτόν μια σταθερή χώρα, θα είναι μια χώρα που θα έχει ως κυβέρνηση μια αυτοδύναμη ΝΔ. Δεν θέλει να δει τα γεγονότα κατά πρόσωπο: Ακόμα και αν το κόμμα του πραγματοποιήσει το ακατόρθωτο και σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση,δεν θα παραμείνει γαι πολύ ως έχει: Και αυτό γιατί από Ιούνιο η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση θα δει την συνοχή της να δοκιμάζεται με τις σκληρές μνημονιακές δεσμεύσεις που θα κληθεί να ψηφίσει. Μπορεί κάποιοι στη ΝΔ να νομίζουν πως τα δύσκολα πέρασαν όσο υπήρχε και η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ που έπρεπε να ψηφίσει τα μέτρα,αλλά η συνέχεια δεν προοιωνίζεται ευκολότερη σε καμία περίπτωση.
Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι καθαρά συνεργασιακό και εντός αυτού του πλαισίου θα κληθούν τα δύο μεγάλα κόμματα-σε πρώτη φάση-να κινηθούν. Αθροιστικά δύσκολα θα ξεπεράσουν το 50%,γεγονός πρωτόγνωρο, και εξ'αυτού θα αναγκαστούν να συνεργαστούν για να επιβιώσουν πολιτικά. Άλλωστε ας μην βαυκαλίζεται ο κος. Σαμαράς ούτε κανενας άλλος πολιτικός αρχηγός: Οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται στο ιερατείο των Βρυξελλών και σ'εμάς εναπόκειται η εφαρμογή τους. Επομένως αν κάτι πρέπει να προκύψει από αυτές τις εκλογές είναι μια κυβέρνηση με διαχειριστική ικανότητα και όχι ένα σκορποχώρι.
Υπό αυτό το πρίσμα δεν μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς να επιμένει στην αυτοδυναμία,όσο ικανοποιητικό και αν ακούγεται αυτό στο στενό κομματικό του ακροατήριο. Πλέον οι εκλογές έχουν πραγματικά έναν εθνικό και όχι έναν ρουσφετολογικό χαρακτήρα και γι΄αυτό πειραματισμοί και πυροτεχνήματα εξωθούν κάποιους στα όρια της φαιδρότητας. Οφείλει να αναδείξει την πρόταση που έχει,χωρίς να θέτει εκβιαστικά διλήμματα που μόνο σε περαιτέρω αστάθεια μπορούν να οδηγήσουν.
Όσο για το προσκλητήριο Σαμαρά για ανασυγκρότηση της κεντροδεξιάς,θα πρέπει αυτός να κανει το πρώτο μεγάλο βήμα. Να ασκήσει πολιτική υπευθυνότητας και λογικής και να αποφύγει την Καρατζαφέρειο λογική της κυβίσθησης και ανακυβίσθησης...διότι πλέον δεν έχει να κάνει μόνο με έναν πολιτικό χώρο που δύναται να εξουσιάζει ως φέουδο,αλλά με μια χώρα στην κόψη του ξυραφιού...
Η επιμονή του στην αυτοδυναμία δεν μπορεί παρά να έχει μόνο έναν γνώμονα:την προσωπική του άνοδο στον πρωθυπουργικό θώκο. Σύμφωνα με αυτόν μια σταθερή χώρα, θα είναι μια χώρα που θα έχει ως κυβέρνηση μια αυτοδύναμη ΝΔ. Δεν θέλει να δει τα γεγονότα κατά πρόσωπο: Ακόμα και αν το κόμμα του πραγματοποιήσει το ακατόρθωτο και σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση,δεν θα παραμείνει γαι πολύ ως έχει: Και αυτό γιατί από Ιούνιο η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση θα δει την συνοχή της να δοκιμάζεται με τις σκληρές μνημονιακές δεσμεύσεις που θα κληθεί να ψηφίσει. Μπορεί κάποιοι στη ΝΔ να νομίζουν πως τα δύσκολα πέρασαν όσο υπήρχε και η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ που έπρεπε να ψηφίσει τα μέτρα,αλλά η συνέχεια δεν προοιωνίζεται ευκολότερη σε καμία περίπτωση.
Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι καθαρά συνεργασιακό και εντός αυτού του πλαισίου θα κληθούν τα δύο μεγάλα κόμματα-σε πρώτη φάση-να κινηθούν. Αθροιστικά δύσκολα θα ξεπεράσουν το 50%,γεγονός πρωτόγνωρο, και εξ'αυτού θα αναγκαστούν να συνεργαστούν για να επιβιώσουν πολιτικά. Άλλωστε ας μην βαυκαλίζεται ο κος. Σαμαράς ούτε κανενας άλλος πολιτικός αρχηγός: Οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται στο ιερατείο των Βρυξελλών και σ'εμάς εναπόκειται η εφαρμογή τους. Επομένως αν κάτι πρέπει να προκύψει από αυτές τις εκλογές είναι μια κυβέρνηση με διαχειριστική ικανότητα και όχι ένα σκορποχώρι.
Υπό αυτό το πρίσμα δεν μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς να επιμένει στην αυτοδυναμία,όσο ικανοποιητικό και αν ακούγεται αυτό στο στενό κομματικό του ακροατήριο. Πλέον οι εκλογές έχουν πραγματικά έναν εθνικό και όχι έναν ρουσφετολογικό χαρακτήρα και γι΄αυτό πειραματισμοί και πυροτεχνήματα εξωθούν κάποιους στα όρια της φαιδρότητας. Οφείλει να αναδείξει την πρόταση που έχει,χωρίς να θέτει εκβιαστικά διλήμματα που μόνο σε περαιτέρω αστάθεια μπορούν να οδηγήσουν.
Όσο για το προσκλητήριο Σαμαρά για ανασυγκρότηση της κεντροδεξιάς,θα πρέπει αυτός να κανει το πρώτο μεγάλο βήμα. Να ασκήσει πολιτική υπευθυνότητας και λογικής και να αποφύγει την Καρατζαφέρειο λογική της κυβίσθησης και ανακυβίσθησης...διότι πλέον δεν έχει να κάνει μόνο με έναν πολιτικό χώρο που δύναται να εξουσιάζει ως φέουδο,αλλά με μια χώρα στην κόψη του ξυραφιού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου