Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Δέσμιοι της Αυταπάτης

Τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης,με ελάχιστες εξαιρέσεις,έχουν ένα σημαντικό μειονέκτημα: παρά το ότι έχουν τις διαπιστώσεις για την σημερινή κατάσταση στο τσεπάκι,δεν καταφέρνουν να προσφέρουν μια πειστική εναλλακτική για την επόμενη μέρα και για το τι θα κάνουν σε περίπτωση που αναλάβουν την διακυβέρνηση του ταλαίπωρου αυτού τόπου.

Όχι ότι δεν καταθέτουν καμία πρόταση ή δεν ασχολούνται με προγραμματικές δεσμεύσεις,απλά όλα τα παραπάνω πάσχουν σημαντικά στο κομμάτι του ρεαλισμού. Λαική ανατροπή, Ανεξάρτητοι Έλληνες που θα τα παρασύρουν όλα στο διάβα τους και ναι μεν αλλά που ασφαλώς και δεν πείθουν. Μια σταχυολόγηση των προτάσεών τους είναι αρκετή:

ΚΚΕ
Το ΚΚΕ διατηρεί μια ρητορεία απαράλλαχτη στο πέρασμα των χρόνων. Η λαική ανατροπή κυριαρχεί, όπως και η έξοδος από την Ευρώπη,το ΝΑΤΟ,το ΔΝΤ και από κάθε διεθνή οργανισμό που συμμετέχουμε ως χώρα. Φυσικά το κράτος που εκφράζει την λαική θέληση είναι ο πυλώνας λήψης αποφάσεων,ενώ κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία καταλήγει άμα τη εμφανίσει της στον καιάδα. Ουσιαστικά λοιπόν,η Ελλάδα που οραματίζονται οι απολογητές του Στάλιν είναι μαι χώρα στα πρότυπα της Βορείου Κορέας,απομονωμένη,με κατοίκους που υποφέρουν από την καταπίεση της προσωπικής τους ελευθερίας και του δημιουργικού τους πνεύματος. Σεβαστή,συνεπώς, η γνώμη τους, αλλά η πραγματικότητα έχει καταδείξει πως το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που τους προτιμά παραμένει αριθμητικά αμετάβλητο. Και αυτό γιατί οι προτάσεις του κόμματος δεν εκμοντερνίζονται ούτε με...αίτηση.

ΣΥΡΙΖΑ
Το κόμμα έχει περάσει...σύρριζα από τη σοβαρότητα και σε καμία περίπτωση δεν έχει ακουμπήσει. Παρ'όλα αυτά,το κόμμα-συνονθύλευμα 10 τάσεων έχει φτάσει από την απαξίωση στη θέση του διαμορφωτή της κοινής γνώμης χάρη στην λαική ψήφο διαμαρτυρίας. Εν ολίγοις, αν ο κόσμος δεν έφτανε στο ύστατο σημείο αγανάκτισης,οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα έπειθαν τους γνωστούς και μη εξαιρετέους.Με ρητορεία περί "κυβέρνησης κατοχής" και "νέους Τσολάκογλου" και φωτισμένες οικονομικές προτάσεις (π.χ. διαγραφή όλων των δανείων των νοικοκυριών,διαγραφή όλου του χρέους μας,αλλά παράλληλα παραμονή μας εντός ευρώ κλπ.) πορεύεται για μια θέση στον πολιτικό ήλιο.

ΔΗΜΑΡ
Το νεότευκτο κόμμα του Φώτη Κουβέλη ξεκίνησε με την αύρα της σοβαρής και μεταρρυθμιστικής Αριστεράς που έχει ανάγκη ο τόπος. Σίγουρα ,όχι μόνο ο γράφων, αλλά και πολλοί άλλοι, ένιωσαν πως η ΔΗΜΑΡ ενσαρκώνει εκείνο το κόμμα που δύναται να ασκεί κριτική,αλλά παράλληλα να καταθέτει και σοβαρές προτάσεις. Ο χρόνος έδειξε,όμως,πως το κόμμα ακροβατεί ανάμεσα σε δύο βάρκες:αυτή του πολιτικού ρεαλισμού και αυτή του ανατρεπτικού λόγου. Για να ενισχύσει ιδίως το αντιμνημονιακό στοιχείο του κόμματός του,έχει ενσωματώσει πολλά πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ.Αυτή η κίνηση του,όμως,εγείρει ερωτήματα για το κατά πόσο οι επιλογές του στην πολιτική σκακιέρα έχουν μόνο ψηφοθηρικό στόχο.

Ανεξάρτητοι 'Ελληνες
Το κόμμα του Πάνου Καμμένου έχει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον κυρίως για τον μεγαλοιδεατισμό των στελεχών του:πιστεύουν πως θα ανατρέψουν ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό status quo. Από το ποσοστό της αυτοδυναμίας πάντως απέχουν παρασάγγας.Ίσως γι'αυτό φταίνε οι "πληρωμένες" εταιρείες δημοσκοπήσεων,όλες υπηρέτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που υποσκάπτουν τον εν λόγω πολιτικό σχηματισμό. Πρώτη φορά πάντως παρατηρείται αντιμνημονιακό κόμμα να προτείνει την λύση των απολύσεων στο Δημόσιο ή τα δημόσια έργα με ΣΔΙΤ. Με τους Ανεξάρτητους Έλληνες πάντως ένα είναι σίγουρο: Οι καταγγελίες κατά παντός υπευθύνου δεν θα πάψουν. Αλλά ίσως ξεχνά πρωτίστως ο κος.Καμμένος σε ποια κυβέρνηση υπηρέτησε και ποιες ευθύνες αυτός έχει για την κατάσταση της χώρας.Αλλά η οδός της καταγγελίας φαίνεται πως στην Ελλάδα αποτελεί συγχωροχάρτι για όλα τα πεπραγμένα κάποιου.

ΛΑ.Ο.Σ.
Το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη ίσως αποτελέσει παρελθόν για την κοινοβουλευτική μας πραγματικότητα,αλλά έχει αφήσει πίσω του σπουδαία επιτεύγματα:συνομωσιολογία,άπειρες κωλοτούμπες,λεκτικά μαργαριτάρια και πολιτική γκλαμουριά σε μεγάλες δόσεις. Σε κάθε περίπτωση ο Καρατζαφέρης απέδειξε πως έχει ξεχωριστές ικανότητες στην ανακυβίσθηση,αλλά οι πολιτικοί στροβιλισμοί του τον οδήγησαν να χάσει κάπου...το μέτρο. Ο ΛΑ.Ο.Σ.,λοιπόν,είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την αποτυχία των σχηματισμών που προσπαθούν να επιδείξουν κάποια σοβαρότητα,χωρίς όμως να απωλέσουν τον λαικίστικο χαρακτήρα τους.

Τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης,με ελάχιστες εξαιρέσεις επαναλαμβάνω,αποτυγχάνουν να απαντήσουν σε καίρια ερωτήματα για το αύριο της χώρας μας. Γι'αυτό παραμένουν δέσμια στις αυταπάτες τους,που ενέχουν μεγάλες δόσεις επικινδυνότητας...

*το κείμενο αναφέρεται σε κόμματα με Κοινοβουλευτική Ομάδα στην παρούσα Βουλή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου